Gisteravond rond 19.00 uur, terwijl we de hond uitlieten op het rustige Mensinksdijkje in Schalkhaar, deed zich een verontrustende situatie voor. Het Mensinksdijkje, aan de achterkant van Psychiatrische Centrum Rielerenk, is normaal gesproken rond deze tijd een vredige laan voor voetgangers en fietsers. Deze avond werd echter anders.

door Evert Alink (Schalkhaar, 8 juni 2024)

We kwamen op het Mensinksdijkje een verwarde vrouw tegen. Ze droeg een blauwe pyjama en was blootvoets. In haar armen hield ze een vuilniszak met haar kleren, terwijl er rondom haar kledingstukken verspreid lagen in de berm. Het was duidelijk dat ze in een psychose verkeerde. Terwijl we voorbijliepen, hoorden we haar in zichzelf praten. Er stond een man bij haar die aan het telefoneren was.

Uit bezorgdheid vroeg ik de vrouw wat er aan de hand was. Ze reageerde, maar ze was volledig onsamenhangend. Aanvankelijk zijn we met de hond naar huis gelopen, maar het incident bleef in mijn gedachten hangen. Daarom besloot ik terug te lopen naar de plek.

Regels
Op dat moment kwamen er twee dames aan. Eén van de dames droeg een badge van Dimence. Toen ze aan kwam lopen, ving ik het volgende van hun gesprek met de verwarde vrouw op: ‘Sorry, maar we nemen je niet terug. Je hebt je niet aan de regels gehouden.’ De dames begonnen vervolgens in de bosjes te rommelen en alle kleding die her en der verspreid lag, in een vuilniszak te stoppen.

Eén van de dames richtte zich tot mij: ‘Ik kan me voorstellen dat dit er erg raar uitziet, maar ze kan niet terug met ons mee.’
‘Dus deze mevrouw staat er alleen voor?’ vroeg ik.
‘Ja, daar ben ik bang voor. Je hoeft trouwens de politie ook niet te bellen, want die gaan hier niet over’, antwoordde de dame.

Verbijsterd stond ik naast de verwarde vrouw, die met angst in haar ogen zei:
‘Sorry meneer, maar wilt u me alstublieft niet doodsteken?’
‘Nee, ik ga proberen je te helpen’, zei ik geruststellend. Vervolgens belde ik de politie om melding te maken en om haar op te halen. Wie anders? Vijf minuten later belde de dienstdoende agent terug.

Noodnummer
‘Hallo meneer, ik bel wegens uw melding. Zolang mevrouw geen gevaar voor zichzelf of anderen vormt, komen wij niet. Dit soort dingen kosten altijd een uur en we kunnen toch niets doen. Bel nog even als ze bijvoorbeeld in de sloot is gesprongen.’
‘Meneer, ik hoop dat u begrijpt dat mijn oren klapperen. Deze mevrouw heeft hulp nodig.’
‘Ik adviseer u het noodnummer van Dimence te bellen’, zei de agent.

De afpoederdoos die ik vervolgens aan de lijn kreeg bij Dimence was op geen enkele manier hulpvaardig. ‘Het is ons beleid om niets te vertellen over de persoonlijke situatie van onze cliënten, want ook zij hebben recht op privacy. Maar deze mevrouw kunnen we niet terugnemen.’
Ik reageerde boos: ‘U bent er toch om dit soort mensen te helpen? Dit kan toch niet? Wie is hier nou waanzinniger, uw cliënt of u?’

Waar ik het meest over verontwaardigd ben, is de hautaine, onpersoonlijke houding die Dimence in deze situatie bezigde. Een vrouw in doodsangst. Medewerkers met protocolfetisjisme. Een akelige combinatie. Let wel, dit is de organisatie die nog steeds plannen heeft voor een grootschalige TBS-kliniek op deze locatie.

Hulpvaardiger
Vervolgens kwam een mevrouw met kind en bakfiets voorbij. Na een kort overleg, belde ze met haar zus in Amsterdam die met dit soort mensen werkte. Ook zij begreep niet waarom geen enkele instelling de handschoen oppakte. Ze belde opnieuw met de mevrouw van Dimence, die vreemd genoeg op dat moment hulpvaardiger bleek.

De verwarde vrouw kwam naar ons toe lopen. ‘Ik heb dorst’, zei ze. De dochter van de vrouw met de bakfiets gaf haar een drinkfles, die de verwarde vrouw half leegdronk, over zich heen kieperde en vervolgens in de sloot gooide. ‘Dankjewel’, zei ze.

Vanochtend was alleen een jas over van het incident. Het lijkt goed te zijn gekomen. God dank was het warm gisteravond. Om gek van te worden… Maar liever niet in de gemeente Deventer en zeker niet bij Dimence!

Naschrift redactie:
Dimence wilde in verband met privacy van de client niet reageren op dit incident aan het Mensinksdijkje. Wijkagent Luciël schreef vanochtend op X (voorheen Twitter) dat de verwarde vrouw uiteindelijk is aangehouden, omdat ze een gevaar vormde voor zichzelf en voor anderen. Maar zo schreef hij: ‘Ze hoort niet in politiecel!’ Uit informatie in berichten die de redactie ontving over dit incident blijkt dat de verwarde vrouw ‘s middags de gemoederen ook al flink bezig had gehouden in Deventer.